Κάπως έτσι.....

Του Δημήτρη Επικούρη
 

Τώρα, μέσα που στο λιγοστό χρόνο που βρίσκω και σκαλίζω την ιστορία του μπλουζ, γυρνάω πίσω, πολύ πίσω στην εποχή της εφηβικής αθωότητας.

Παρακολουθώ το φιλμ της μέχρι τώρα ζωής μου και νοσταλγώ τις εικόνες,  τα αρώματα της πρώτης φοράς, της φοράς που συνάντησα τα μπλουζ και τα άφησα να τρυπώσουν μέσα μου, να φωλιάσουν και να κατοικήσουν για πάντα μέσα στο καβούκι της ταπεινής μου ύπαρξης.

 το υπολοιπο ΕΔΩ